Hızlı bir değişime
şahit olduğumuz bu çağda, internetin de gelişmesiyle her türlü bilgiye
vasıtasız bir şekilde ulaşılır olmuştur. Ancak bu bilginin akıl süzgecinden
geçirilmeden paylaşılması, yine aynı şekilde inanılması, onarılması zor
bağnazlıklara yol açmaktadır. Yada buna benzer şekilde, bilgiye ulaşıldığı
anda, bilgiyi yorumlayacak bir bilgi olmadığı halde, akıl süzgecinden
geçirdiğimizi sanarak, buna inanmamız yine bağnazlığa yol açmaktadır. İşte buna
örneklerden ve sürekli bir kesim tarafından anlaşılmadan ve bilgisizce
yorumlanan bir Mecelle hükmü:
Mecelle 39. madde: Ezmânın tagayyürü ile ahkâmın tagayyürü
inkâr olunamaz.
Yani, zaman değişmesi ile hükümlerin değişmesi inkâr olunamaz.
Şuan modernist Müslümanlar diye tabir edilen kişiler
tarafından, medyada paylaşılan ve üstünde bilgisizce fikir sahibi olunmaya
çalışan bu hükmün doğru anlaşılması için şerhinden birkaç cümle yeterlidir:
“Ali Haydar Efendi (Ö. 1355/1936) Mecelle'nin bu maddesini şerh
ederken, hükümlerin değişmesinin ancak örf ve âdete dayalı olan cüz'î meseleler
ile ilgili olduğunu, genel hükümlerin ise her durumda sabit kalacağını
belirtmiştir. Ali Haydar Efendi buna dair şu örneği verir: Mescide cemaatin
bıraktığı mumun üçte biri yanmadan kalsa, mum sahibinin açık izni olmadıkça
imam ve müezzin tarafından kullanılamaz. Ancak bu beldede, bu gibi artan mumu
imam ve müezzinin alması örfleşmişse bu takdirde alıp kullanmaları caiz olur[1].”
[1]
(Ali
Haydar, Duraru'l-Hukkâm Şerhu Mecelleti'l-Ahkâm, Otuzdokuncû madde şerhi;
Mes'ud Efendi, Mir'at-ı Mecelle, İstanbul 1299, s. 24).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder